Als we het over supervisies hebben dan hebben we het over individuele sessies van ons als therapeuten. Wij vinden Supervisie noodzakelijk: niet alleen om casuistiek te bespreken maar vooral ook om stil te staan bij je persoonlijke groei en leerproces als therapeut. Je kunt Brainspotting nu eenmaal niet los zien van jezelf als therapeut/persoon. Omdat we z.g. second responders zijn hebben we in die zin ook behoorlijke exposure aan traumatisch materiaal wat ons systeem beinvloedt. Bovendien is de therapeutische alliantie een van de meest helende componenten in een therapeutische sessie. Wij als therapeuten moeten in staat zijn de relatie tussen ons en de client evenwaardig te houden: d.w.z. te ontdoen van macht,machteloosheid,aannames en andere storingen in de communicatie. Dit alles vereist reflektie en terugblikken op sessies en hoe wij onszelf daarin ervaren hebben.